مداد

رخ در ادبیات عرفانی

در اصطلاح عارفان، رخ به اعتبار ظهور کثرت اسماء و صفات، اشاره به ذات الهی دارد. در اندیشه عرفانی، جهان آینه ظهور نام­ هایی چون رحمن، رحیم، غفور، شکور و... است که خداوند سرچشمه این اسماء می ­باشد. همه این نام­ ها ـ حتی ذوالانتقام و شدید العقاب ـ در حقیقت خود در کمال زیبایی هستند. تماشای جهان، زیارت نام ­های خداست. هستی، حقیقت وجود خدا و تجلی اسم­ های اوست؛ ستاره، آفتاب، دریا، کویر، آهو، پرستو، مرگ، زندگی و... هرکدام مظهر یکی از نام ­های خداوند است. به بیان دیگر اشیا بستر رخ نمودن نام های خدا می­ باشند