برچسب: قیامت
سخنی با دوستان بی نماز
امروز کمی زودتر بیدار شده بودیم سحری را که خوردم دیدم تا اذان صبح چند دقیقه فرصت باقی است تصمیم گرفتم آیاتی از قرآن مجید را بخوانم که به این آیه رسیدم: « کلُّ نَفْسٍ بِمَا کَسَبَتْ رَهِینَةٌ* إِلا أَصْحَابَ الْیَمِینِ* فِی جَنَّاتٍ یَتَسَاءَلُونَ* عَنِ الْمُجْرِمِینَ مَا سَلَکَکُمْ فِی سَقَرَ* قَالُوا لَمْ نَکُ مِنَ الْمُصَلِّینَ* وَلَمْ نَکُ نُطْعِمُ الْمِسْکِینَ* وَکُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِینَ* وَکُنَّا نُکَذِّبُ بِیَوْمِ الدِّینِ* حَتَّی أَتَانَا الْیَقِینُ* فَمَا تَنْفَعُهُمْ شَفَاعَةُ الشَّافِعِینَ* فَمَا لَهُمْ عَنِ التَّذْکِرَةِ مُعْرِضِینَ...؛ هر کسی در گرو دستاورد خویش است. بجز یاران دست راست، در میان باغ ها از یکدیگر می پرسند. درباره مجرمان، چه چیز شما را در آتش [سقر] درآورد؟ گویند: از نمازگزاران نبودیم و بینوایان را غذا نمی دادیم و با اهل باطل به بطالت می‌پرداختیم و روز جزا را دروغ می شمردیم تا مرگ ما در رسید. از این رو شفاعت شفاعت کنندگان به حال آنها سودی نمی بخشد. چرا آنها از تذکر روی گردانند...»(سوره مدثر، آیات ۴۹ ـ38) خیلی دلم به حالتان سوخت. برای تسکین خودم گ
-
۳ دقیقه
قلب سلیم
کلمه قلب به معنای نیرویی است که آدمی به وسیله آن تعقل می‌کند و حق را از باطل و مضر را از مفید و خیر را از شر تشخیص می‌دهد. قلب را به دلیل دگرگونی و تغییری که با اندیشه ها در آن به وجود می آید، قلب نامیده اند. گاهی در بین لغویان از قلب به عقل تعبیر شده است(لسان العرب، ج1، ص687) مانند قلب در آیه: «إنَّ فی ذلک لذکری لمَن کانَ لهُ قلبٌ أَو أَلقی السَّمع و هو شهیدٌ؛ به‌درستی که در این معنا تذکری است برای هر کس که فهم داشته باشد و گوش فرا دهد و حاضر باشد.»(ق، آیه 37) که در این آیه به معنای عقل گرفته شده است
-
۲ دقیقه
حشر با معصومین
یکی از مراحل سخت زندگی انسان ها، حشر و جمع شدن در روز قیامت است: «یَا أَیُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّکُمْ إِنَّ زَلْزَلَةَ السَّاعَةِ شَیْءٌ عَظِیمٌ* یَوْمَ تَرَوْنَهَا تَذْهَلُ کُلُّ مُرْضِعَةٍ عَمَّا أَرْضَعَتْ وَ تَضَعُ کُلُّ ذَاتِ حَمْلٍ حَمْلَهَا وَ تَرَی النَّاسَ سُکَارَی وَ مَا هُمْ بِسُکَارَی وَ لَکِنَّ عَذَابَ اللَّهِ شَدِیدٌ؛ ای مردم از پروردگار خود پروا کنید چرا که زلزله رستاخیز امری هولناک است، روزی که آن را ببینید هر شیردهنده ای(مادر) آن را که شیر می دهد(فرزند) فرو می گذارد و هر آبستنی بار خود را فرو می نهد و مردم را مست می بینی و حال آنکه مست نیستند ولی عذاب خدا شدید است.»(حج، آیات ۲ـ1
-
۱ دقیقه
رجعت
اعتقاد به رجعت از ضروریات مذهب شیعه دوازده امامی است و برخی از علما آن را بالاترین نشانه آشکار در تشیع دانسته‌اند.(ر.ک: ارشادالسائل، ص۲۰۳؛ اوائل المقالات، ص۴۸؛ رسائل المرتضی، ج۱، ص۱۲۵) رجعت عبارت است از این که خداوند هنگام ظهور امام مهدی(عج) برخی از شیعیان و محبّان آن حضرت را ـ که قبل از ظهور از دنیا رفته‌اند ـ زنده نموده و به دنیا باز می‌گرداند؛ تا به ثواب یاری آن حضرت(عج) و مشاهده دولت کریمه‌اش مشرف شوند. همچنین بعضی از دشمنان ایشان را جهت گرفتن انتقام برمی‌گرداند تا عذاب دنیا را بچشند و به قدرت و شوکت حضرت مهدی(عج) پی ببرند.(ر.ک: مجمع البیان، ج7، ص367) اولین کتابی که به رجعت اشاره کرده است کتاب سلیم بن قیس می باشد.(اسرار آل محمد(ص)، ج۲، ص۵۶۲
-
۴ دقیقه