بنابر تصریح قرآن مجید، انسان ضمن شهادت بر خدایی خداوند: « وَ إِذْ أَخَذَ رَبُّکَ مِنْ بَنِی آدَمَ مِنْ ظُهُورِهِمْ ذُرِّیَّتَهُمْ وَ أَشْهَدَهُمْ عَلَی أَنْفُسِهِمْ أَلَسْتُ بِرَبِّکُمْ قَالُوا بَلَی شَهِدْنَا أَنْ تَقُولُوا یَوْمَ الْقِیَامَةِ إِنَّا کُنَّا عَنْ هَذَا غَافِلِینَ* أَوْ تَقُولُوا إِنَّمَا أَشْرَکَ آبَاؤُنَا مِنْ قَبْلُ وَ کُنَّا ذُرِّیَّةً مِنْ بَعْدِهِمْ أَفَتُهْلِکُنَا بِمَا فَعَلَ الْمُبْطِلُونَ؛ و [به یاد آر] هنگامی را که پروردگارت از پشت فرزندان آدم، ذریه آنان را برگرفت و ایشان را بر خودشان گواه ساخت که آیا پروردگار شما نیستم؟ گفتند: چرا گواهی دادیم تا مبادا روز قیامت بگویید: ما از این [امر] غافل بودیم یا بگویید پدران ما پیش از این مشرک بوده اند و ما فرزندانی پس از ایشان بودیم آیا ما را به خاطر آنچه باطل اندیشان انجام داده اند هلاک می کنی.»(سوره اعراف، آیات ۱۷۳ـ172) با او عهد بست که بندگی شیطان را نکند: «أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَیْکُمْ یَا بَنِی آدَمَ أَنْ لاتَعْبُدُوا الشَّیْطَانَ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبِینٌ* وَ أَنِ اعْبُدُونِی هَذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِیمٌ؛ ای فرزندان آدم! آیا به شما سفارش نکردم که شیطان را نپرستید که او بی تردید دشمن آشکاری برای شماست؟ و اینکه مرا بپرستید که این راهی مستقیم است.»(سوره یس، آیات۶۱ ـ60) متأسفانه انسان با وسوسه شیطان از راه مستقیم الهی خارج شد و گمراه گردید: «وَ لَقَدْ أَضَلَّ مِنْکُمْ جِبِلا کَثِیرًا أَفَلَمْ تَکُونُوا تَعْقِلُونَ؛ و همانا شیطان گروه بسیاری از شما را گمراه کرد، آیا تعقّل نمی کردید؟»(سوره یس، آیه۶۲)
با کمال تأسف، ما که قرار بود به عنوان جانشین خدا، مجری احکام الهی در روی زمین باشیم به لوث خیانت آلوده شدیم؛ از زمین و نعمت های آن ـ که متعلق به خداست ـ استفاده کردیم و به خواسته های نفسانی خود و اربابان زمینی از جنس خود و یا شیاطینی از جنس جن عمل کردیم در حالی خداوند در این مورد هشدار داده بود: «یَا بَنِی آدَمَ لایَفْتِنَنَّکُمُ الشَّیْطَانُ کَمَا أَخْرَجَ أَبَوَیْکُمْ مِنَ الْجَنَّةِ یَنْزِعُ عَنْهُمَا لِبَاسَهُمَا لِیُرِیَهُمَا سَوْآتِهِمَا إِنَّهُ یَرَاکُمْ هُوَ وَ قَبِیلُهُ مِنْ حَیْثُ لاتَرَوْنَهُمْ إِنَّا جَعَلْنَا الشَّیَاطِینَ أَوْلِیَاءَ لِلَّذِینَ لایُؤْمِنُونَ؛ ای فرزندان آدم زنهار تا شیطان شما را به فتنه نیندازد چنان که پدر و مادر شما را از بهشت بیرون راند و لباسشان را از ایشان برکند تا عورتهایشان را بر آنان نمایان کند در حقیقت او و قبیله اش شما را از آنجا که آنها را نمی بینید، می بینند. ما شیاطین را دوستان کسانی قرار دادیم که ایمان نمی آورند.»(سوره اعراف، آیه۲۷) و به صراحت از ما خواسته بود پا در جای پای شیطان نگذاریم: «یَا أَیُّهَا النَّاسُ کُلُوا مِمَّا فِی الأَرْضِ حَلالا طَیِّبًا وَ لاتَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّیْطَانِ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبِینٌ؛ ای مردم از آنچه در زمین است حلال و پاکیزه را بخورید و از گام های شیطان پیروی نکنید که او دشمن آشکار شماست.»(سوره بقره، آیه۱۶۸) و گفته بود که شیطان به کارهای بد دستور می دهد: «إِنَّمَا یَأْمُرُکُمْ بِالسُّوءِ وَ الْفَحْشَاءِ وَ أَنْ تَقُولُوا عَلَی اللَّهِ مَا لاتَعْلَمُونَ؛ [او] شما را فقط به بدی و زشتی فرمان می دهد و [مجبور می کند] تا بر خدا چیزی را که نمی دانید بگویید.»(سوره بقره، آیه۱۶۹) ما بی توجه به تذکرات و هشدارهای خداوند ـ که ولی نعمت ماست ـ فریب وسوسه های شیطان را خوردیم و به گناه خیانت در امانت و عصیان در مقابل پروردگار آلوده شدیم. باید خود را از این آلودگی و گناه پاک کنیم، به بیان بهتر باید از این لوث تطهیر شویم...